Ενας χρόνος συμπληρώνεται από την έναρξη του νέου πολύνεκρου πογκρόμ του στρατού της Μιανμάρ και ένοπλων βουδιστών κατά των μουσουλμάνων Ροχίνγκια -μιας από τις πλέον κυνηγημένες και περιθωριοποιημένες θρησκευτικές μειονότητες στον κόσμο.
Η περσινή επιχείρηση «εθνοκάθαρσης», όπως τη χαρακτηρίζει ο ΟΗΕ, εξώθησε πάνω από 700.000 Ροχίνγκια -ανάμεσά τους τουλάχιστον 370.000 παιδιά- σε μαζική έξοδο από τη γενέτειρά τους, την επαρχία Ραχίν της (βουδιστικής) Μιανμάρ, στο γειτονικό (μουσουλμανικό) Μπανγκλαντές, με επίκεντρο την περιοχή Κοξ Μπαζάρ που έχει ουσιαστικά μετατραπεί σ’ έναν απέραντο -από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως- προσφυγικό καταυλισμό, φιλοξενώντας ήδη εκατοντάδες χιλιάδες Ροχίνγκια εκτοπισμένους από προηγούμενα κύματα διωγμών.
Πέρα από μύρια άλλα δεινά, όλοι τους είναι απάτριδες αφού τόσο η χούντα της Μιανμάρ σε βάθος δεκαετιών, όσο κι η σημερινή κυβέρνηση -ελεγχόμενη ακόμα από τον στρατό αν και τυπικά υπό την ηγεσία της νομπελίστριας Ειρήνης, Αούνγκ Σαν Σου Κι, που έχει στηλιτευτεί διεθνώς επειδή ένιψε επιδεικτικά τα χείρας της μπροστά στη θηριωδία- δεν τους αναγνωρίζουν καν το δικαίωμα στην υπηκοότητα και την ιθαγένεια.
Ελεεινές συνθήκες
Η ζωή ιδιαίτερα των ανηλίκων στον κατάμεστο καταυλισμό της Κοξ Μπαζάρ, όπου κυριαρχούν ελεεινές συνθήκες υγιεινής, ακραία φτώχεια, έλλειψη εκπαίδευσης και ανομία, δεν προμηνύει τίποτα θετικό για το μέλλον τους.
«Τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι, που στερούνται ευκαιριών μάθησης και βιοπορισμού, κινδυνεύουν στ’ αλήθεια να μετατραπούν σε “χαμένη γενιά”, σε έτοιμη λεία για δουλεμπόρους και όσους θα μπορούσαν να τους εκμεταλλευτούν για πολιτικούς ή άλλους λόγους» αναφέρει νέα έκθεση της Unicef που δημοσιοποιήθηκε χθες, ζητώντας μεταξύ άλλων ενίσχυση της χρηματοδότησης ειδικά για την εκπαίδευση των ανήλικων Ροχίνγκια, καθώς αρκετές δωρήτριες χώρες δεν έχουν (κλασικά) τηρήσει τις δεσμεύσεις τους.
«Δεν πρόκειται μόνο για το σχεδόν μισό εκατομμύριο παιδιά στην πλευρά των συνόρων του Μπανγκλαντές, αλλά και για όσα έχουν ξεμείνει στην επαρχία Ραχίν, των οποίων η πρόσβαση στη μόρφωση είναι εξαιρετικά περιορισμένη» επισήμανε ο Σάιμον Ινγκραμ, μέλος της Unicef που πέρασε έξι βδομάδες στην Κοξ Μπαζάρ.
Χιλιάδες ορφανά
Ακόμα πιο μελανή εικόνα αποτυπώνει νέα έκθεση της οργάνωσης Save the Children, που δόθηκε επίσης χθες στη δημοσιότητα. Τα μισά παιδιά Ροχίνγκια, που κατέφυγαν μόνα τους στο Μπανγκλαντές, είναι στην πραγματικότητα ορφανά και όχι χωρισμένα από τους γονείς τους, όπως θεωρήθηκε αρχικά.
Πολλά εξ αυτών μάλιστα έγιναν αυτόπτες μάρτυρες των βίαιων δολοφονιών των γονιών τους.
«Γνωρίζαμε το κακό, αλλά όχι σε τέτοια κλίμακα. Ακόμα και έμπειροι εργαζόμενοι για την προστασία των παιδιών σοκαρίστηκαν από τα ευρήματα» δήλωσε η Μπεατρίς Οτσόα, εκπρόσωπος της οργάνωσης στην Κοξ Μπαζάρ.
Σύμφωνα με τη Save the Children, πάνω από 6.000 ασυνόδευτα παιδιά δεν βρήκαν ποτέ τους γονείς τους μετά το περσινό πογκρόμ. Ωστόσο ο συνολικός αριθμός των ορφανών αφενός εκτιμάται πως είναι σαφώς μεγαλύτερος, αφετέρου είναι δύσκολα μετρήσιμος καθώς αρκετοί ανήλικοι «εξαφανίστηκαν» στον αχανή καταυλισμό και πολλοί άλλοι ζουν πια εκεί μαζί με συγγενείς τους.
